Voorwoord Abt
Op weg naar Pinksteren,
Deze week aten we spinazie uit de abdijkas. Altijd weer een wonder dat het groeit en dat onze Palestijnse vrijwilliger Salem dan opeens een krat vol heeft geoogst en in de keuken neerzet. Onze dankbaarheid werd evenwel beproefd toen we attent werden gemaakt op een documentaire over de wereldwijde voedselindustrie. Wij zijn in onze tijd, zo lijkt het, heel gevoelig voor misdaden en misstappen die door onze voorouders zijn begaan. Dan vallen er woorden als kolonisatie en slavenhandel. Het is goed dat we zien wat er fout is gedaan in het verleden, maar zet het ons er ook toe aan te kijken naar het heden? Doen wij het beter of lopen wij misschien hetzelfde pad? Kijken wij wel voldoende in de spiegel of blijft het bij het wijzen met de vinger naar de ander? We zagen in de documentaire hoe mensen voor heel weinig geld onze boontjes kweken. Hoe de afgekeurde bonen werden vernietigd, meenemen mag niet en thuis lijden ze honger.
Ooit werden er slaven de wereld over gesleept als goedkope arbeidskracht . Vorige eeuw werden er uit het Middellands zeegebied arbeidskrachten gehaald naar ons land want wij wilden het zware of vuile werk niet zelf meer doen. En nu kun je in officiële en minder officiële stukken lezen, bijvoorbeeld partijprogramma’s, dat we het minder betaalde werk naar Afrika of elders moeten brengen, want we willen de werklui ditmaal niet meer in eigen land hebben. Wie hierbij het woord christelijke cultuur verdedigen in de mond neemt, dient op spoedcursus evangelie te gaan of hij nu uit de linkse of rechtse hoek komt. Is de les nog steeds niet geleerd en zijn de oogkleppen nog niet afgelegd? Bij het almaar voortdurende overleg over de vorming van een nieuwe regering lijkt de ander het grootste struikelblok te zijn. Er wordt gesproken over onszelf verdedigen. Maar als er al iets te verdedigen valt, dan is het de waardigheid en de gelijkwaardigheid van elk mens. Wie het woord christelijke traditie in de mond neemt, dient te beginnen met de eerste bladzijde van het bijbels abc en daar staat te lezen dat wij allen, niemand uitgezonderd geschapen zijn naar Gods beeld en gelijkenis. Op Gods aarde zijn dan ook geen grenzen en zijn wij allen geroepen samen te leven en samen te delen.
Volgende week vieren wij het Pinksterfeest, waar mensen van allerlei taal en traditie elkaar opnieuw leerden verstaan en op een nieuwe wijze met elkaar leerden omgaan, alles delend met elkaar, bewogen en bevlogen door de Geest van de opgestane Heer. Nieuwe Adam, nieuwe Eva, een huis voor iedereen. Dat visioen is een Pinksternoveen waard!
Salem!, PAX!
Abt Thijs Ketelaars.